O pracowni

– badania w zakresie historii, teorii, percepcji i analizy dramatu oraz teatru na obszarze Europy Środkowo-Wschodniej;
– integracja środowiska naukowego zajmującego się dramatem i teatrem w Europie Środkowo-Wschodniej;
– współpraca między jednostkami uczelnianymi i instytucjami kultury celem popularyzacji wiedzy i informacji na temat dramaturgii i teatru z Europy Środkowo-Wschodniej.

Cele szczegółowe:

– badania dotyczące współczesnej dramaturgii w Europie Środkowo-Wschodniej po roku 1989, także w perspektywie porównawczej;
– badania dotyczące współczesnego teatru w Europie Środkowo-Wschodniej po roku 1989, także w perspektywie porównawczej;
– badania w zakresie kształtowania się i rozwoju teatrów narodowych (z uwzględnieniem takich krajów, jak: Białoruś, Ukraina, Litwa, Łotwa, Czechy, Słowacja);
– badania z zakresu kształtowania się narodowego dramatu historycznego;
– badania nad współczesnym dramatem Europy Środkowo-Wschodniej w kontekście światowej tradycji literackiej i światowych nurtów literackich;
– badania nad recepcją dramatu Europy Środkowo-Wschodniej w Polsce;
– badania nad tekstami pobocznymi w tekstach dramatycznych oraz pojęciem czasu i przestrzeni w dramacie.

Plany:

  1. Kontynuacja przekładów najnowszych utworów scenicznych z różnych krajów Europy Środkowo-Wschodniej (ze szczególnym uwzględnieniem Białorusi, Rosji, Ukrainy, Słowacji i Czech).
  2. Kontynuacja publikacji antologii współczesnego dramatu z krajów Regionu. Dotychczas ukazały się: dwa tomy dramatu rosyjskiego, trzy tomy dramatu białoruskiego, jeden tom dramatu ukraińskiego oraz jeden tom dramatu słowackiego.
  3. Publikacja artykułów, poświęconych historii i teorii dramaturgii oraz teatru.
  4. Organizacja konferencji poświęconych dramaturgii i teatrowi w Europie Środkowo-Wschodniej.
  5. Organizacja cyklów wykładów oraz seminariów w innych uczelniach Polski, a także za granicą.
  6. Publikacja rocznika pracowni, poświęconego aktualnym zagadnieniom dramatu i teatru Regionu.
  7. Dokumentacja materiałów (afisze teatralne, programy), związanych z recepcją dramatu Regionu w Polsce.
  8. Współpraca z ośrodkami, zajmującymi się kwestiami teorii dramatu i teatru w Polsce i za granicą. (m.in. Naukowo-badawczy instytut „Dramaturgia” Uniwersytet im. I. Franko, Żytomierz, Ukraina).
  9. Przygotowanie i publikacja „Leksykonu współczesnego dramatu Europy Wschodniej”.
  10. Przygotowanie i publikacja „Leksykonu współczesnego teatru Europy Wschodniej”.
  11. Założenie platformy internetowej, umożliwiającej zbieranie i dystrybucję wyników badań prowadzonych w Pracowni. Zamieszczenie materiałów wideo prowadzonych przez członków Pracowni wykładów.
  12. Działania popularyzatorskie, angażujące studentów Katedry, np. publiczne czytanie performatywne dramatów przetłumaczonych i wydanych w Pracowni.